مقایسه گلوکز ناشتا با آزمون تحمل گلوکز خوراکی در تشخیص دیابت شیرین در سیروز کبدی

زمینه: اختلال تحمل گلوکز و دیابت شیرین در سیروز کبدی شایع بوده و به عنوان عامل پیشگویی کننده پیش آگهی در این بیماران مطرح هستند. هدف: مطالعه به منظور مقایسه گلوکز ناشتا با آزمون تحمل گلوکز خوراکی در تشخیص دیابت شیرین در سیروز کبدی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیماران مبتلا به سیروز کبدی مراجعه کننده به درمانگاه گوارش مرکز آموزشی- درمانی بوعلی سینای قزوین (92 نفر) در سال 1387 انجام شد. بعد از تکمیل پرسش نامه برای هر بیمار، آزمون گلوکز ناشتای سرم و تحمل گلوکز خوراکی(ogtt) با 75 گرم گلوکز و اندازه گیری قند 2 ساعت بعد به عمل آمد. داده ها با آزمون های آماری برآورد نسبت، مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند. یافته ها: میانگین سنی بیماران 1/14± 4/54 سال (محدوده 15 تا 84 سال) بود. از 92 بیمار مورد بررسی، 41 نفر (% 6/44 ) زن و 51 نفر (%4/54) مرد بودند. بر اساس نتایج آزمون گلوکز ناشتای سرم، 62 بیمار (%4/67 ) طبیعی، 16 بیمار (%4/17) دچار اختلال گلوکز ناشتا و 14 بیمار (%2/15) مبتلا به دیابت شیرین بودند. براساس نتایج ogtt، 30 بیمار (%6/32) طبیعی، 26 بیمار (%3/28) دچار اختلال تحمل گلوکز و 36 بیمار (%1/39) مبتلا به دیابت شیرین بودند. تفاوت میزان تشخیص دیابت شیرین بر اساس fbs و ogtt از نظر آماری معنی دار بود (001/0p<). حساسیت گلوکز ناشتای سرم %7/46 و ویژگی آن%7/96 و ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفی آزمون به ترتیب و %7/96 و %7/46 بود. cut off به دست آمده برای گلوکز ناشتا، 50/83 بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، آزمون گلوکز ناشتا برای تشخیص دیابت شیرین در بیماران مبتلا به سیروز کبدی کافی نیست. همچنین به نظر می رسد بیماران سیروزی با گلوکز ناشتای سرم بالاتر از 50/83 میلی گرم بر دسی لیتر احتمال بیش تری برای ابتلا همزمان به دیابت یا اختلال تحمل گلوکز داشته باشند و انجام آزمون ogtt برای ایشان توصیه می شود.